Zijde was een belangrijk handelsproduct uit Azië.  De Chinezen dreven er veel handel mee langs de Zijderoute. De Zijderoute is een verzameling land- en zeeroutes tussen het oude China en de westerse wereld.  Door deze route kwamen de Chinezen al heel vroeg in contact met de westerse wereld.  Door de Zijderoute is de Zwarte Dood, in de 14e eeuw, in Europa terecht gekomen.  Via de Zijderoute werden vele producten uitgewisseld. De Chinezen exporteerden zijde, jade, bont, brons, ijzer,  porselein, rijst en specerijen  en importeerden goud, edelstenen, ivoor, glas, parfum en textiel.  Niet alleen producten werden uitgewisseld ook kennis en ideeën.  Verschillende culturen en religiën begonnen zich te mengen.  Het boeddhisme,  het christendom en de islam  oefenden invloed uit waardoor geloofsovertuigingen en wereldbeelden in de loop der tijd veranderden.  

Bron 42: De Zijdenroute.

De verspreiding van de islam  in de vroege middeleeuwen verenigde veel landen in culturele zin. De handel tussen Arabië, Perzië en Aziatische moslimlanden als Indonesië en Maleisië nam hierdoor toe.

Zo kwamen Arabieren aan allerlei kruiden die inheems waren in Zuidoost Azië zoals: kaneel, kruidnagel, zwarte peper en nootmuskaat. Na de kruistochten nam de handel tussen Europa en  het Midden-Oosten toe. Europese handelaren kwamen daardoor ook in contact met deze kruiden.  Door de ontdekking van de doorgang  naar de Indische Oceaan bij Kaap de Goede Hoop  groeide de  specerijenhandel nog meer. De Europeanen gingen ook koloniën stichtten in het Oosten. Deze koloniën waren meestal handelsposten in specerijen, thee en katoen.  Men ging in sommige koloniën ook plantages aanleggen. om uitheemse planten zoals de  cacaoplant  of de tabaksplant te kweken. De koloniën vielen vaak onder het bestuur van de stichter die hiervan economisch profiteerde. Zo kwam Indonesië in de 19de eeuw onder Nederlands bestuur. Voor de Nederlandse economie was dit goed.  Ongeveer een derde van de verdiensten van Nederland kwam uit Indonesië.