Hudson en zijn bemanning voeren hierop westwaarts. Ze staken de stak de Atlantische Oceaan over en probeerden vervolgens een doorvaart bij Noord-Amerika te vinden. De ‘Halve Maen’ landde ten westen van Nova Scotia en voer tenslotte zuidwaarts tot voorbij Chesapeake Bay. Vervolgens voer het schip de rivier op die later naar de Britse ontdekkingsreiziger zou worden vernoemd: de rivier de Hudson. De Engelsman onderzocht de rivier tot het punt waar zich nu de stad Albany bevindt. Henry Hudson en zijn bemanning bereikten dit punt in mei 1609. Ze hadden zo’n 200 kilometer van de rivier onderzocht en geen noordelijke doorvaart ontdekt. Hudson had daarentegen wel ‘nieuw’ vruchtbaar land gevonden, rijk aan vis en bont. Deze ontdekking leidde ertoe dat de Nederlands in de jaren hierna in dit gebied hun kolonie Nieuw-Nederland vestigden.

Na zijn reis voor de Oost-Indische Compagnie werd het Hudson verboden nogmaals onder vreemde vlag te varen. In 1610 maakte hij dan ook weer een reis voor de Engelsen. Doel van deze reis was om alsnog de noordwestpassage te vinden. Hudson voer met het schip de Discovery via de Hudsonstraat de Hudsonbaai binnen en dacht toen de lang verwachtte doorvaart te hebben gevonden. Aan het zuidelijk eind van de baai moest hij overwinteren. Het schip zat vast in het ijs. Nadat het schip in juni 1611 weer los was gekomen van het ijs brak er muiterij uit. Een deel van de bemanning verdacht Hudson ervan rantsoenen op te sparen en was tevens van mening dat hij deze niet eerlijk verdeelde. De muitende bemanningsleden overmeesterden Henry Hudson op 23 juni 1611 en zetten hem, samen met enkele zieken en mannen die hem trouw bleven, in een kleine bootje. Dit bootje, waarop zich ook Hudson’s zoon John bevond, werd vervolgens aan de golven prijsgegeven. Van Henry Hudson is daarna nooit meer iets vernomen."